حرف زدن با کودک – اهمیت آن و ۷ اصول مهم در صحبت با کودک

حرف زدن با کودک – اهمیت  آن و 7 اصول مهم در صحبت با کودک

حرف زدن با کودک یکی از مهم‌ترین راه‌های ارتباطی با اوست. مهم است که چگونه با کودک خود صحبت می‌کنید. کلمات و جملاتی که در ارتباط با فرزند خود به کار می‌برید تأثیرات عمیقی بر رشد و پرورش شحصیت او می‌گذارد.

شما می‌توانید با حرف زدن خود کودکی با اعتماد به نفس به بار بیاورید و یا شخصیتی کم‌رو و خود کم بین. در نوع صحبت کردن خود با کودک و کلماتی که برای او به کار می‌برید، توجه کنید. کودکان ناسزا گو و یا کودکان شیرین زبان تا حدودی تحت تأثیر والدین ویا نزدیکان خود هستند. برای اطلاع از اصول مهم حرف زدن با کودک تا پایان مطلب همراه باشید

اهمیت حرف زدن با کودک

حرف زدن با کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است و تأثیرات زیادی بر ذهن آن‌ها می‌گذارد. بهتر است زمانی که با کودک حرف می‌زنید به جملات و کلماتی که به کار می‌برید بیشتر دقت کنید. کودکان بسیار آسیب پذیر هستند و ممکن است برخی سخنان شما ذهن آن‌ها را آشفته کند.

کلام قدرت زیادی دارد چرا که هم می‌تواند باعث پیشرفت و رشد کودک شود و هم می‌تواند باعث آسیب دیدن او شود. حرف زدن با کودک باید متناسب با سن او باشد.

1-نقش بازی نکنید

کودکان از هوش بالایی برخوردارند و زمانی که با آن‌ها صحبت می‌کنید اگر به صورت کودکانه رفتار کنید یا صحبت کنید، به راحتی متوجه می‌شوند و ممکن است این کار شما را نوعی توهین به حساب بیاورند. زیرا آن‌ها مکالمات شما و دیگران را می‌شنوند و زمانی که شما با آن‌ها کودکانه صحبت می کنید به راحتی می‌فهمند. اما اگر به صورت عادی با کودکان صحبت کنید، بیشتر با شما ارتباط برقرار می‌کنند و صحبت می‌کنند.

2-بیش از اندازه با کودک صحبت نکنید

کودکان ظرفیت‌های محدودی برای ادراک و حافظه دارند و نمی‌توانند موضوعات زیادی را به خاطر بسپرند، به همین خاطر اگر شما بیش از اندازه با آن‌ها صحبت کنید زود خسته می‌شوند و تمایلی ندارند که با شما صحبت کنند. زمانی که قصد دارید مطالب زیادی را به کودکان خود بگویید می‌توانید آن‌ها را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنید و با کودکتان در میان بگذارید.

همچنین زمانی که چند درخواست از کودک خود دارید نباید همه‌ی آن‌ها را با هم به او بگویید، توصیه می‌شود در ابتدا از درخواست‌های ساده‌تر شروع کنید و سپس آن‌ها را تشویق به انجام خواسته‌های بعدی کنید. بهتر است در حرف زدن با کودک خود از اصول صحیح تربیتی استفاده کنید.

3-اجازه دهید کودک صحبت خود را تمام کند

کودکان تمایل دارند به‌ آن‌ها توجه کنید و ارزش قائل شوید، زمانی که کودک با شما حرف می‌زند اگر مدام وسط حرف او بپرید یا سوالات بی‌مورد بپرسید، کودک گمراه می‌شود و از موضوع اصلی صحبتش فاصله می‌گیرد.

به همین دلیل توصیه می‌شود اجازه دهید کودکتان صحبتش را به پایان برساند و سپس شما صحبت کنید. با این کار به کودک یاد می‌دهید که وسط حرف دیگران صحبت کردن کار درستی نیست و نباید حرف دیگران را قطع کند.

به کودک نشان دهید که تمام توجه و حواس شما به او است، اگر مواردی مثل تلویزیون، موبایل و … حواس شما را از صحبت‌های کودک پرت می‌کند، بهتر است تا اتمام صحبت‌های کودک از آن‌ها استفاده نکنید. زیرا با این کار اعتماد به نفس کودک افزایش پیدا می‌کند و احساس ارزشمندی به او دست می‌دهد.

4-زمانی که قصد صحبت با کودکتان را دارید نام او را صدا بزنید

صدا زدن نام کودک هنگام حرف زدن با او از اهمیت بالایی برخوردار است و باعث می‌شود به شما توجه کند. زیرا اگر اسم کودک را صدا نزنید کودک نمی‌تواند تشخیص دهد که مخاطب صحبت شما کیست و سردرگم می‌شود، اما اگر در ابتدا نام او را صدا کنید می‌توانید به راحتی با او ارتباط برقرار کنید و صحبت کنید. همچنین صدا کردن او با القاب نامناسب حتی اگر به شوخی باشد، اثرات منفی بر او می‌گذارد.

5-حرف زدن با کودک – از جملات منفی استفاده نکنید

به کار بردن جملات تحقیر آمیز در صحبت با کودک از اشتباهات تربیتی والدین است که در شکل گیری رفتار و شخصیت آینده او تأثیرات سوئی می‌گذارد. زمانی که قصد صحبت کردن با کودک را دارید اگر از جملات منفی و تهدید آمیز استفاده کنید باعث می‌شود کودک احساس گناه کند و تحقیر شود.

کودکان در ابتدا از درک کمتری برخوردار هستند و اگر اشتباهاتی از آن‌ها سر بزند نباید آن‌ها را سرزنش کنید و بهتر است با استفاده از جملات مثبت اشتباهات کودک را به او نشان دهید و به آرامی با آن‌ها صحبت کنید. با این کار کودک احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس پیدا می‌کند. بهتر است به کودک فرصت کوشش و خطا بدهید و او را به خاطر کارهای نادرستشان تحقیر نکنید.

6-به سوالات کودک صادقانه پاسخ دهید

زمانی که موضوعی توجه کودک را به خود جلب می‌کند و کودک در مورد آن‌ موضوع از شما سوال می‌پرسد، از پاسخ‌های گمراه کننده به او بپرهیزید. در صورتی که جواب سوالی را نمی‌دانید، می‌توانید به کودک بگویید که بعدا به او پاسخ می‌دهید و نیازی به دروغ گفتن نیست. اگر با کودک صادق باشید و بگویید از جواب سوال اطلاع کافی ندارید، کودک یاد می‌گیرد که در آینده دروغ نگوید و اگر از موضوعی آگاهی ندارد صادقانه آن را مطرح کند.

7-در صحبت‌های خود قاطعیت داشته باشید

در مواقعی لازم است والدین در حرف زدن با کودک قاطعیت داشته باشند؛ زیرا اگر همیشه در برابر خواسته‌های کودک تسلیم شوند، کودک به تدریج خواسته‌های بزرگتر و غیر معقولانه می‌شود و والدین را مجبور می‌کند همیشه به خواسته‌های او پاسخ مثبت بدهند. اما قاطعیت والدین موجب می‌شود کودک بیشتر به حرف‌های والدین خود توجه کند و در این شرایط به الگوبرداری از آن‌ها می‌پردازد.

برخی والدین در ارتباط مؤثر با فرزند خود و نحوه حرف زدن با آن‌ها مشکل دارند. توجه داشته‌باشید که رعایت نکات ذکر شده تنها زمانی به طور کامل و مؤثر امکان پذیر است که از کمک مشاوره کودک بهره‌مند شوید؛ چرا که کودکان با یکدیگر متفاوت‌اند و حرف زدن با هر کدام از آن‌ها نیز باید متفاوت باشد.

جملاتی که نباید هنگام حرف زدن با کودک به کار ببرید

(دوستت ندارم، دوست ندارم مادرت باشم، گریه کنی می‌کشمت، از خونه می‌اندازمت بیرون، میرم مامان یکی دیگه بشم، اگر اذیت کنی تنهات می‌گذارم، تو همیشه بچه‌ی بدی بودی، اگر این کار رو انجام بدی دوست دارم و …) هر چقدر هم از دست فرزند خود عصبانی هستید هرگز از جملات ذکر شده استفاده نکنید. کودک چنین جملاتی را باور می‌کند.

این جملات باعث می‌شود کودک احساس کند اگر اشتباهی کند مادر یا پدرش را از دست می‌دهد و یا اگر فلان کار را انجام دهد دوست داشتنی می‌شود. بنابراین زمانی که با کودک صحبت می‌کنید باید توجه زیادی به مفهوم کلامتان داشته باشید و مراقب باشید که با صحبت‌های نا به جا به روان کودکتان آسیب نزنید.همواره باید جوری به کودک القا کنید که تنها رفتارش آزارنده و نادرست است اما وجودش برای والدین با ارزش و دوست داشتنی است.

تأثیرات جملات مخرب

جملاتی که در بالا گفته شد و یا جملاتی مثل (خیلی خنگی، هیچوقت درست عمل نکردی، همیشه باعث سرافکندگی هستی و…) باعث بروز استرس و و نگرانی در کودک می‌شود. استفاده از این جملات باعث می‌شود کودک احساس خوشبختی نکند و دائم نگران باشد که کار اشتباهاتی از او سر نزند.

کودکان همواره در پی شناخت خود هستند؛ زمانی که والدین به تحقیر آن‌ها می‌پردازند، نمی‌توانند تصویر درست و مثبتی از خود در ذهنشان بسازند و همواره گمان می‌کنند واقعا بی عرضه و مایه دردسر والدینشان هستند.

تیم تولید محتوا کلینیک روانشناسی آرامش